Ετοιμάζω ένα "επετειακό " κείμενο για τα 2 χρόνια χρήσης Linux... Δεν είναι έτοιμο, αλλά δείτε κυρίως την τελευταία παράγραφο (γράφω και άλλα, έρχονται...). Πείτε μου αν είναι σωστά αυτά που λέω ή είναι για να με πάρουν με τις πέτρες... Σε λίγες μέρες συμπληρώνονται δύο χρόνια από την ημέρα που ξεκίνησα να χρησιμοποιώ Linux στον υπολογιστή μου. Από τα χέρια μου πέρασαν πολλές διανομές, μια και είχα τη διάθεση να πειραματίζομαι. Χαίρομαι όμως γιατί ούτε στιγμή δεν μετάνιωσα για αυτή μου την επιλογή, και χάρη στο Linux έμαθα τον υπολογιστή μου καλύτερα. Δε θα σας το κρύψω πως το επέλεξα τυχαία, μα το αγάπησα! Πως γίνεται θα πείτε να αγαπήσεις ένα λειτουργικό σύστημα; Και όμως γίνεται! Και πρέπει να τονίσω καταρχάς το εξής: Δεν έχω καμία σχέση με τον προγραμματισμό, είμαι ένας κοινός χρήστης Η/Υ και το χρησιμοποιώ όπως ο μέσος Έλληνας. Ωστόσο, δεν δυσκολεύτηκα καθόλου κατά τη μετάβαση μου από Windows σε Linux.Μιλώντας συνήθως κανείς για το Linux τονίζει κυρίως το γεγονός πως είναι ελεύθερο και δωρεάν. Εγώ δεν θα ξεκινήσω από αυτό, αλλά αρχικά θα εστιάσω σε εκείνο που εγώ θεωρώ σημαντικότερο. Το πιο σημαντικό για μένα είναι η ύπαρξη της κοινότητας, και η στήριξη που έχουν όλοι οι χρήστες εντελώς δωρεάν από αυτήν 24 ώρες το 24ώρο!Ας υποθέσουμε πως έχετε έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή και ξαφνικά μέσα στη νύχτα εκεί που χρησιμοποιούμε τον υπολογιστή μας προκύπτει κάποιο πολύ σημαντικό πρόβλημα, και για κάποιον ανεξήγητο για εμάς λόγο δεν μπορούμε να έχουμε καν πρόσβαση στο σύστημα μας. Τι θα σκεφτεί ένας χρήστης Windows; Θα σκεφτεί την επόμενη μέρα να το πάει σε έναν τεχνικό, να δώσει ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό και να του το επισκευάσει κάποιος τρίτος. Τι κάνει ένας χρήστης Linux; Ζητάει αμέσως υποστήριξη από την κοινότητα. Τι σημαίνει αυτό; Με ένα απλό email στο mailing list κάποιας διανομής (πχ Ubuntu) ή ανοίγοντας κάποιο θέμα στο forum της εκάστοτε ελληνικής ή διεθνούς κοινότητας (πχ <a href="https://forum.ubuntu-gr.org/">https://forum.ubuntu-gr.org </a> ή <a href="http://ubuntuforums.org/">http://ubuntuforums.org/</a>) μπορούμε να βρούμε πραγματικές λύσεις σε όποιο πρόβλημα αντιμετωπίζουμε, μικρό ή μεγάλο. Τη σημασία της κοινότητας την αντιλήφθηκα πρόσφατα. Πριν λίγες εβδομάδες κατά τη διάρκεια μιας αναβάθμισης του συστήματος από Ubuntu 11.10 σε 12.04 Lts έκανα ένα σοβαρό λάθος και δεν μπορούσα να έχω καν πρόσβαση στο σύστημα μου! Δε θα μπω σε λεπτομέρειες για το τι και πως, μια και δεν είναι εκεί η ουσία της υπόθεσης. Είχα κατατρομοκρατηθεί! Εκείνο που φοβόμουν ήταν το ότι θα έχανα πολύ σημαντικά αρχεία (βίντεο, εκπομπές που είχα γυρίσει στο παρελθόν, έγγραφα και άλλα). Έστειλα αμέσως email από το κινητό μου στην ελληνική κοινότητα. Και ναι... Βρέθηκαν άνθρωποι που μου έδωσαν σαφείς οδηγίες για το πως να επαναφέρω το σύστημα μου! Δεν ήξερα τίποτα απολύτως και δεν είχα καμία παραπάνω γνώση σε σχέση με εσάς, το μόνο που έκανα ήταν να ακολουθήσω τις οδηγίες τους. Δεν θέλω να σας τρομάξω με τεχνικές λεπτομέρειες και να σας πω πράγματα που δεν καταλαβαίνετε, μια και τα όσα σας λέω αυτή τη στιγμή για την ύπαρξη κοινότητας χρηστών σας είναι ξένα. Πρέπει να τονίσω όμως και πως όταν και πάλι από δικό μου λάθος έπρεπε να λάβω οδηγίες για το πως να ξεχωρίσω τα αρχεία του συστήματος από τα προσωπικά μου αρχεία (να έχω σε ξεχωριστό partition το /home και το /), ώστε να αποφευχθεί κάθε πιθανή απώλεια δεδομένων σε οποιαδήποτε αναβάθμιση ή αλλαγή διανομής, αυτό ήταν εφικτό χωρίς να εγκαταστήσω το λειτουργικό μου από την αρχή και χωρίς να χρειαστώ καν το backup των αρχείων που είχα κάνει. Η διαδικασία ήταν χρονοβόρα, αλλά στο τέλος η αποστολή εξετελεσθή χωρίς να χάσω ούτε ένα αρχείο! Συνεχίζεται...