Re: Προταση για (μια για πάντα) αποκατάσταση των σχέσεων με την λίστα του Hellug

[Simos Xenitellis]

2008/11/7 Kostas Papadimas <pkst at gmx.net>:
> Στις 07-11-2008, ημέρα Παρ, και ώρα 13:58 +0200, ο/η Stavros Temertzidis
> έγραψε:
>>         2.Αυτό όμως δεν του δίνει το δικαίωμα να θεωρεί όποιεσδήποτε
>>         άλλες
>>         προσπάθειες που γίνονται εκτός συλλόγου σαν "μαγαζάκια" τα
>>         οποία
>>         εξυπηρετούν άλλους "περίεργους" σκοπούς. Το έχω πει και πολλές
>>         φορές
>>         στην 'public": Αυτή η συμπεριφορά ορισμένων μελών/εκπροσώπων
>>         του hellug,
>>         οδηγεί με μαθηματική βεβαιότητα στην αποξένωση του hellug μιας
>>         και πολλά
>>         απο τα νέα μέλη των άλλων κοινοτήτων θεωρούν αυτή την αρνητική
>>         προσέγγιση ως προσβλητική στους εαυτούς τους και την
>>         προσπάθεια τους.
>>
>> Να επιτέλους που κάποιος "έπιασε" αυτά που έγραφα τόσο καιρό...
>>
>> Προσωπικά γράφτηκα στις λίστες του hellug για να ενημερώνομαι και να
>> έχω
>> μια αρχική προσέγγιση με τα μέλη τους με απώτερο σκοπό να εγγραφώ και
>> εγώ ως
>> μέλος και να συνεισφέρω σε οτιδήποτε μπορέσω.
>>
>> Από τις πρώτες μέρες όμως που δημιουργήθηκε μια κόντρα και διαπίστωσα
>> το άθλιο
>> επίπεδο που έχουν μερικοί ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΟΧΗ ΤΩΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΩΝ ΤΗΣ ΛΙΣΤΑΣ.
>> και αφού διαμαρτυρήθηκα και στο board του hellug, παρατηρώντας ότι δεν
>> άλλαξε τίποτα,
>> μου κόπηκε η όρεξη για οποιαδήποτε ανάμιξη μαζί τους.
>>
>> Ποιος έχασε; Εγώ ή αυτοί;
>> Και δεν είμαι μόνο εγώ... Πόσοι άλλοι ακόμα βιώνοντας αυτό το κλίμα
>> "λακίζουν";
>>
>
> Για να λέμε  και "του στραβού το δίκιο" όμως, οι παρεξηγήσεις μέσω email
> -λιστών και φόρουμ γίνονται πολύ πιο εύκολα. Αν τους γνωρίσεις όμως από
> κοντά θα δεις ότι οι περισσότεροι από τον hellug είναι καλά παιδιά και
> αξίζει η "ανάμιξη μαζί τους" ;)

Είχα την ευκαιρία να γνωρίσω για πρώτη φορά το Νίκο Ρούσσο και τον
Παναγιώτη Κρανιδιώτη στο πρόσφατο συνέδριο ΕΛΛΑΚ που έγινε το
περασμένο Μάϊο.
Είχαμε σύντομες συζητήσεις, κάτι που ήταν πολύ καλό. Αναθέρθηκα στον
Παναγιώτη για το ζήτημα των προβληματικών συμπεριφορών που βλέπει
κανείς στις λίστες. Η συζήτηση ήταν σύντομη λόγω του προγράμματος του
συνεδρίου.

Ο λόγος για τον οποίο φτάσαμε ως κοινότητα Ubuntu-gr σε αυτό το καλό
σημείο, με δυναμική λίστα, φόρουμ, περιοδικό, κτλ, είναι διότι
προσφέρουμε στα μέλη ένα θετικό περιβάλλον, ο ένας να σέβεται τον
άλλο, κάτι που τους κάνει να θέλουν να δώσουν κάτι πίσω στην κοινότητα
για τη βοήθεια που πήραν. Αυτό είναι ακόμα περισσότερο σημαντικό όταν
θέλουμε οι κοινότητα να συνεχίσει να αναπτύσσεται με καλό ρυθμό, και
να παράγει έργο.

Πριν από αρκετά χρόνια δεν έδινα σημασία σε αυτό που λέμε θετικό
περιβάλλον, και πιστεύω ότι αυτό είναι το τυπικό στον ελληνικό χώρο
που είναι γεμάτο αρνητικά περιβάλλοντα. Στο εργασιακό χώρο βλέπεις
τραγελαφικες καταστάσεις, η δουλειά είναι γεμάτη ένταση και στρες,
καταντάς να ανταγωνίζεσαι το συνάδελφό σου και να μην τον
εμπιστεύεσαι. Πριν από αρκετά χρόνια έκανα και εγώ πλάκα στο αυτό που
λέμε θετικό περιβάλλον. Για τους άγγλους που είναι υπερβολικά
ευγενικοί... ;-)

Αν κοιτάξει κάποιος στο αρχείο της λίστας αυτής (ubuntu-gr) και στο
φόρουμ ubuntu-gr, θα δει ελάχιστα παραδείγματα αρνητικής συμπεριφοράς.
Όταν υπήρχαν τέτοιες καταστάσεις που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε
κρίσεις, συλλογικά καταφέρναμε να επιλύουμε τα προβλήματα. Ήταν ευθύνη
όλων (τουλάχιστον δική μου) να επιλύουμε τέτοιου είδους προβλήματα. Αν
κάποιος έχει την όρεξη, μπορεί να ανατρέξει στο αρχείο της λίστας και
του φόρουμ για καταστάσεις που θα μπορούσαν να εξελιχθούν με κάπως
αρνητικό τρόπο, θα δείτε συχνά και κάποιο γράμμα μου στη συζήτηση
αυτή.

Στη λίστα αυτή, πριν από αρκετό καιρό, είχα αναφερθεί στη συμμετοχή
στο ελεύθερο λογισμικό και ότι ο καθένας πρέπει να αποφασίσει τι
αποκομίζει από τη διάθεση του ελεύθερου χρόνου του. Μετά από ένα
χρόνο, να μπορεί να πει ότι π.χ. γνώρισα ένα σωρό άτομα με το ίδιο
ενδιαφέρον, έμαθα αρκετά τεχνικά και χρήσιμα πράγματα, είμαι πιο
παραγωγικός με τους υπολογιστές, κατάφερα να παράγω συγκεκριμένο έργο
(η πορεία του φόρουμ, το περιοδικό), κτλ.
Και είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι θα έχουμε άτομα που θα έρχονται
στην κοινότητα, άλλα που θα λείψουν για μερικούς μήνες, άλλα που θα
φύγουν. Αυτό είναι φυσιολογικό, και θέλουμε κάθε στιγμή να έχουμε νέα
άτομα να έρχονται στην κοινότητα.

Από την πλευρά μου, ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα που αποκομίζω με
τη διάθεση του χρόνου μου είναι στη δημιουργία αυτής της κοινότητας,
και στους πρακτικούς μηχανισμούς με τους οποίους ενεργοποιείς τα μέλη
να προσφέρουν κάτι, ανάλογα με τις δυνατότητές τους.
Για μένα, δεν υπάρχει πιο ενδιαφέρον πράγμα από το να βλέπεις μια
κοινότητα να αναπτύσσεται με τέτοιο γοργό ρυθμό. Για το περιοδικό δεν
είχα καμία απολύτως ανάμιξη, και το αποτέλεσμα ήταν πολύ καλό.

Φυσικά δε μού αρκεί η κοινότητα ubuntu-gr για τα «πειράματά» μου.
Αφιέρωσα λίγο χρόνο με το adslgr, απαντώντας ερωτήματα, και
προσπαθώντας να βελτιώσω την κατάσταση (χαβαλές, εκτόνωση στα νεύρα
του άλλου). Σταμάτησα να ασχολούμαι και έκανα και σχετική εγγραφή
ιστολογίου,
http://simos.info/blog/archives/680
Τώρα υπάρχει μια συζήτηση στο adslgr, γιατί το γυναικείο φύλο δεν
ασχολείται με το ελεύθερο λογισμικό, με βάση τα στατιστικά των μελών
του,
http://www.adslgr.com/forum/showthread.php?t=244084

Η κατάσταση με το σύλλογο hellug είναι μακροχρόνια. Πρέπει να ξεκίνησε
γύρω στο 2004, όπου, όπως άκουσα, υπήρχε εκείνη η τάση όλες οι
δραστηριότητες ΕΛ/ΛΑΚ να περνάνε πρώτα μέσα από το σύλλογο. Από τότε
σχολίαζα τις προβληματικές συμπεριφορές που έβλεπες στις λίστες που
φιλοξενεί ο σύλλογος. Από τότε η απάντηση του συλλόγου ήταν να
αγνοήσει το μήνυμα και «kill the messenger».

Fast forward 2008. Από το σύλλογο hellug, τον πρόεδρο (Νίκος), τον
αντιπρόεδρο (Παναγιώτης) και το τρέχον συμβούλιο, βλέπω μικρή ταύτιση
απόψεων με αυτά που περιγράφω παραπάνω περί συμπεριφορών. Υπήρξε
συζήτηση πρόσφατα στο
http://simos.info/blog/archives/767
με τον πρόεδρο (comzeradd), αντιπρόεδρο (hilon) και κάποια ανώνυμα άτομα.
Το συμπέρασμά μου είναι ότι οι αρνητικές συμπεριφορές δεν είναι
μεμωνομένες, είναι κουλτούρα στο χώρο του συλλόγου, και είναι κάτι που
δεν καταλαβαίνουν ότι είναι βλαβερό στην ανάπτυξη μιας κοινότητας.

Διαβάζοντας με προσοχή τις απαντήσεις που έδωσε ο Παναγιώτης παραπάνω
(και στα σχόλια στο ιστολόγιό μου), μπορεί να δει κάποιος
1. την προσπάθεια του για αυτό που λέμε «character assasination». Ότι
είμαι δήθεν «κομπλεξικός», «αργόσχολος», έχω «ηγεμονικές τάσεις», έχω
«τα ψυχολογικά μου», ότι είμαι «αρρωστημένος άνθρωπος», ότι έχω
«ιστορία» με κάποια θέματα, κτλ.
2. μια προσπάθεια για οικειοποίηση εκφράσεων που χρησιμοποιώ στην
κριτική μου, όπως ότι η κριτική πρέπει να είναι «επικοδομητική», ότι
το πρόβλημα είναι στις «προβληματικές συμπεριφορές», κτλ.
3. ότι γίνεται χρήση του επωνύμου μου αντί του ονόματος (δείχνει
περισσότερο αρνητική στάση)
4. μια αδυναμία να επικεντρωθεί η συζήτηση στην ταμπακιέρα, που είναι

                ότι οι προβληματικές συμπεριφορές (χαβαλές, αρνητικά σχόλια,
                βρισιές, κτλ) έχουν μια πολύ αρνητική επίπτωση στην κοινότητα

Ο Νίκος (πρόεδρος του hellug) δήλωσε σε προσωπικό σχόλιο στο ιστολόγιό
μου ότι δεν πιστεύει ότι οι συμπεριφορές που προσωπικά χαρακτηρίζω ως
αρνητικές έχουν κάποια επίπτωση στο σύλλογο. Αυτό είναι κάτι στο οποίο
μπορώ να στηριχθώ για να προχωρήσει μια επικοδομητική κουβέντα.
Προσθέτει όμως μετά ότι η ίδια η κριτική μου αποτελεί αρνητική
συμπεριφορά.

Θα ήθελα να ολοκληρώσω με ένα μήνυμα στα άτομα που μάς διαβάζουν:

Αν είσαι μέλος σε μια λίστα, φόρουμ, κοινότητα όπου βλέπεις κρούσματα
προβληματικής συμπεριφοράς ή κάτι που σε επηρεάζει αρνητικά, έχεις
δικαίωμα/υποχρέωση να το αναφέρεις και ανάλογα με την αντιμετώπιση, να
αποχωρήσεις.
Υπάρχουν πάρα πολλές κοινότητες στον κόσμο για το ελεύθερο λογισμικό,
και η συμμετοχή σου είναι κάτι που δίνει αξία σε κάθε κοινότητα.

σίμος