2, 3 σκέψεις για την προσπάθεια της Ματζέντα και την κοινότητα

[Nick Demou]

Παρακολούθησα την αρχή των threads για την Magenta και μετά βρέθηκα στο 
κρεβάτι για λίγες μέρες οπότε τα παρακάτω σχόλια αφορούν μόνο τα καίρια 
σημεία και δυστυχώς έρχονται με καθυστέρηση.

Ξεκινώντας με τα πλέον σημαντικά: μπράβο στην ΜΑΤΖΕΝΤΑ που όπως φαίνεται 
έχει κάνει τις ουσιαστικές ενέργειες προσεκτικά. Η διατύπωση που έδωσε 
το έναυσμα για την συζήτηση ήταν βέβαια σίγουρα ατυχής (ή λάθος - 
αναλόγως τη διάθεση σας) αλλά τέτοια λάθη εφόσον παραμένουν μεμονωμένα 
περιστατικά ΔΕΝ είναι ουσίας. Μπράβο επίσης που αναγνωρίζει την σημασία 
και την αξία της κοινότητας (του ubuntu ειδικότερα και του ΕΛ/ΛΑΚ 
γενικότερα). Και το λέω αυτό για δύο λόγους. Πρώτον διότι διατίθεται να 
προσφέρει πίσω στην κοινότητα μέρος των εσόδων απο το Desktop OS. 
Δεύτερον διότι επέδειξε ξεκάθαρη διάθεση διαλόγου με την κοινότητα. Ας 
μην ξεχνάμε ότι η κοινότητα 99% δεν είναι στο target group του τμήματος 
Marketing του Desktop OS [1] οπότε τιμά την ΜΑΤΖΕΝΤΑ το γεγονός ότι 
θεωρεί το λόγο μας σημαντικό και δίνει απαντήσεις.

Το επόμενο θέμα θέλω να το θίξω γιατί και στους ανθρώπους της ΜΑΤΖΕΝΤΑ
αλλά και σε άλλους, θα έχει πιθανότατα γεννηθεί ένα ερωτηματικό:
Γιατί στην κοινότητα του Ελευθέρου Λογισμικού / Λογισμικού  Ανοιχτού 
Κώδικα σηκώνονται κεραίες όταν ακούγονται οι φράσεις "συμμετοχή 
εταιρείας" και "απόλυτα νόμιμη συμμετοχή εταιρείας"? Σε μερικούς είμαι 
σίγουρος ότι θα μοιάζει σαν μια αδικαιολόγητη "αλλεργική αντίδραση" της 
κοινότητας. Επειδή δεν θέλω να μένουν τέτοιες εντυπώσεις για την 
κοινότητα ΕΛ/ΛΑΚ σαν σύνολο θα προσπαθήσω να εξηγήσω τι συμβαίνει:

Ας μην ξεχνάμε καταρχήν τα βασικά:  οι εταιρείες ανάπτυξης λογισμικού 
στην προσπάθεια τους να μεγιστοποιήσουν τα περιθώρια κέρδους θέλησαν να 
καλουπώσουν το λογισμικό στην μορφή που τους βόλευε. Το καλούπι τους το 
προσέφερε η νομοθεσία περί πνευματική νομοθεσίας. Το ΕΛ/ΛΑΚ 
δημιουργήθηκε εκ των υστέρων για να διορθώσει τα προβλήματα που 
προκήψανε. Οπότε δεν είναι περίεργο που καταρχήν υπάρχει δυσπιστία στις 
εταιρίες που δρουν στα πλαίσια του νόμου. Ξέρουμε ότι αυτός ο συνδυασμός 
μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα (όπως π.χ. να περιμένεις κάτι 
μήνες για να βγάλει το τάδε path σε σοβαρό vulnerability η μαμά 
εταιρεία,  ή να μην επιτρέπεται να εγκαταστήσεις windows XP αν έχεις 
αγοράσει vista basic κι ας μην παίζουν τα ρημάδια σωστά, η να πληρώνεις 
μαζί με τα έξοδα ανάπτυξης του λογισμικού και τα πρόστιμα για 3-4 
αντιμονοπωλιακά δικαστήρια και άλλα πολλά).

Το κακό συνεχίστηκε και με το ΕΛ/ΛΑΚ. Πάρα πολλές εταιρείες είδαν το 
ΕΛ/ΛΑΚ και ειδικά το Linux απλά σαν "free meal" και προσπάθησαν να 
εκμεταλλευτούν όποιο κομμάτι μπορούσαν χωρίς κανένα σεβασμό προς τις 
επιθυμίες του δημιουργού και χωρίς καμία ανταπόδοση[2]. Ακόμα χειρότερα  
αρκετές εταιρείες[3] έχουν προσπαθήσει να κινηθούν στα όρια της 
νομιμότητας τραβώντας το νόημα των άδειων διάθεσης από τα μαλλιά.

Αυτοί είναι οι λόγοι για την αλλεργία της κοινότητας στις εταιρείες και 
στις νόμιμες κινήσεις και είναι νομίζω αρκετά σοβαροί. Οι "αλλεργία" 
δυστυχώς εμφανίζεται πολύ εντονότερη από ότι είναι γιατί απλά οι 
υπερ-ανήσυχοι κάνουν πολλά και έντονα παράπονα ενώ οι ψύχραιμοι λίγα και 
μετριοπαθή. Εν τέλη μια εταιρεία έχει να παίξει ένα δύσκολο ρόλο: Πρέπει 
από την μία να εκτιμά -και κατά κάποιο τρόπο να αγαπά- την κοινότητα ενώ 
ταυτόχρονα πρέπει και να γίνει σκληρόπετση στις αντιδράσεις των πιο 
θερμόαιμων της κοινότητας (οι οποίοι είναι δυστυχώς και οι πιο 
φωνακλάδες). Και αυτό διότι η εκτίμηση που η κοινότητα θα ανταποδώσει 
δεν θα γίνεται πάντα και εύκολα ορατή ενώ η κατακραυγή από τους 
θερμόαιμους θα είναι ορατή από τα 10 χιλιόμετρα.

______________________________
[1] και πάρα πολύ λίγοι είμαστε και έχουμε το 95% της "χαράς" (λέγε με
Ubuntu) ήδη στα χέρια μας και ως επί το πλείστον δεν έχουμε σοβαρή
ανάγκη από κλασική εμπορική υποστήριξη.

[2] Για παράδειγμα δεκάδες εταιρείες που φτιάχνουν routers (ή άλλα
special devices) τα οποία τρέχουν Linux καταφέρανε τα εξής:
    1) να μην δημοσιεύουν τον κώδικα που τρέχει στις συσκευές τους (βασική
απαίτηση της άδειας χρήσης του Linux).
    2) να μην συμμετέχουν στην ανάπτυξη του Linux
    3) να μην αναφέρουν kan ότι "τρέχουν" Linux
Μεταξύ αυτών υπάρχουν τεράστιες εταιρείες (π.χ. Siemens,Fujitsu, Asus)
αλλά και μικρές.

[3] Σε μια ξεχωριστή και κραυγαλέα περίπτωση έχουμε την SCO (RIP)
μια εταιρεία που πούλαγε Linux αλλά ξαφνικά έκανε στροφή 180 μοιρών
και επιτέθηκε προσπαθώντας να εμφανίσει δικαιώματα ιδιοκτησίας επί του
Linux και να εισπράττει χρήματα από όλες τις διανομές που κυκλοφορούν.
Τέλος ας μην ξεχνάμε και τη Novel η οποία αγόρασε τη Suse και ξεκίνησε
επίσης με αγάπες και λουλούδια προς την κοινότητα για να αποφασίσει
ξαφνικά να κάνει μια εξόχως αμφιλεγόμενη συμφωνία με την Microsoft η
οποία και αποδέχεται πως το Linux έχει σοβαρά νομικά προβλήματα και
χωρίζει τους χρήστες του Linux σε δύο στρατόπεδα: τους πελάτες της
Novel στους οποίους η Microsoft υπόσχεται αμνηστία από νομικές
επιθέσεις για πατέντες και πνευματικά δικαιώματα και όλους τους άλλους
που δηλώνει ότι κάνουν παράνομη χρήση του Linux (το οποίο δηλώνει κάθε
τρεις και λίγο ότι καταπατεί καμιά 200αριά πατέντες της).



-- 
Νίκος Δήμου / Nick Demou, enLogic
t: (+30)2107774517 m: 6948899980 fax: 2107752869